Waar naamgeving een vorm van structureel geweld, trekt Prins Limineel schrijvend ten strijde. Onder de naam MSc Engel P-Luck RA RE EMITA CISA CIA publiceerde de Prins in het literaire tijdschrift Op Ruwe Planken jaargang 22, nummer 2, hun Routeteksten. Een aantal staat hieronder. Momenteel werkt de Prins aan het sprookje “Misschien”, het verhalende essay “De Postbode vindt het Nietz” en ontstaan op onregelmatige basis korte teksten.
Over het sprookje in wording, gestart bij de Schrijversvakschool, schreef Arnold Jansen op de Haar: De eerste bijeenkomst schreef je gelijk een geweldige opening. In het begin was er nog iets te weinig houvast, maar al snel bleek het sprookje van de Prins en de ik heel fascinerend. Niet alleen door de bijzondere stijl, die associatief en poëtisch is, maar ook door de aanwezigheid van de schrijver in het verhaal, het afwisselen van hij en zij en de afbeeldingen. Het verhaal is heel ontroerend. Omdat je het ook leest als een liefdesverhaal, zonder dat het sentimenteel wordt. En ik vind het ook ontroerend omdat je experimenteel proza niet zo veel ziet en het met lef geschreven is.
routeteksten
2
Baarmoederlijke zelfmodellering gynandromorfologische complexiteit – differentiële diagnostiek met beslisbomen – de dikke van dale sporenonderzoek om uiteindelijk te komen tot de logische gelijkstelling van hormoonstructuren aan VFTS352 waarvan de zwarte gaten via de supernova niet anders kunnen dan oplossen in een nog groter zwarter gat.
Ze verdwaalde.
In het op Wikipedia gevonden schema waaruit bleek dat hij als embryo deed aan zelfmodellering. Waarom Niet met vleugelvingers geboren.
Waarom.
Waarom is een vragend bijwoord.
Dagelijks plegen 50 tot 70 miljard cellen zelfmoord. Geen wonder dat hij steeds een ander aantreft in de spiegel. En zich erover verbaast dat mensen haar steeds weer herkennen. Hen staat op in de tekst terwijl hij tegelijkertijd sterft in het hoofd van de lezer die van haar, gevoed door taal- en betekenisschema’s van haar Allemaal iets anders hebben gemaakt.
Iets anders.
3
“Je huid houdt niet meer van jou”, zei ze. Hij bedacht het tegenoverstelde, maakte van het enkeltje DSM een enkele reis retour, een permanent liminele conditie realiserend met gewelddadige cellen die maar kortstondig aan hun eigen ideaalbeeld voldoen.
Hen hydrateert de huid met Vaseline – CetoMacroGol, de substantie weerhoudt hem ervan zichzelf te verliezen.
Aanraking houdt haar ook in vorm.
Hij wist waaraan ze refereerde, haar huid het dwalende grensvlak, een soort van heterotopisch zelfgebied tussen het midden, een innerlijk dat liever ongedefinieerd door de wereld bewoog. “Kosmisch embryonaal” zoals Burnier schreef, “het ding dat geen subject wil worden” zei Ten Bos of misschien, Misschien realiseerde hij zich het nog niet vastgestelde dier te zijn waarover Nietzsche het had.
Misschien.
8
31°42’20,02″NB, 86°56’25,01″OL, looproute naar de paradox van autonomie en onderdrukking.
Onderweg laat ik los, hij realiseert zich maar al te goed dat elke vorm van liefde een eigenbelang in zich heeft. Wil tot macht, zodra ik je toesta mij lief te hebben, voel ik nagels in mijn huid, overal. Proef ik verwachtingen waar ik maar al te graag aan voldoe. Zodat je nog meer van me houdt. Steroïdale oestrogenen [bewerken | brontekst bewerken].
De cliticum een onbeklemtoonde tussenvorm, syntactisch een vrij morfeem. Het nulmorfeem daarentegen houdt zich bezig met tegenstellingen en is klankloos.
Vet op zijn postmenopausale ribben, Tribulus Terrestris extract 250mg met Zink geeft hem de illusie van transformatie. Haar naam op een wachtlijst omdat testosteron wordt gereserveerd voor mannen die hun vrouw niet meer binnendringen.
Zink! Verhoudingsgewijs een vluchtig metaal, schijnt. De huisarts poortwachter van het patriarchaat.
Het Zink zorgt in ieder geval voor een nieuwe versie van 50 tot 70 miljard cellen. Cijfer komt van het Arabische sifr dat een leenvertaling is. Omdat in de taal een woord ontbrak. Wikipediaans diepteonderzoek leidt tot
Niets.